προβληματική....

     Ζόρικα τα πράγματα σε μία πόλη που έχει μάθει να είναι απαιτητική με τα παιδιά της. Σε μια προσπάθεια να καταννοήσω τον όγκο πληροφοριών και γεγονότων που συρρέουν ανενόχλητα τον τελευταίο καιρό στη ζωή όχι μόνο τη δική μου αλλά και των ανθρώπων γύρω μου κατάλαβα ότι το συμπάν δεν πρόκειται να συγχρονιστεί ποτέ. Έκατσα και έψαξα την ετυμολογία του όρου "πρόβλημα" κατα τη διάρκεια μιας υπαρξιακής αναζήτησης. Το πρόβλημα προέρχεται από την πρόθεση "προ" και το ρήμα "βάλλω". Δηλαδή πρόβλημα είναι ό,τι τίθεται μπροστά, στο κέντρο δηλαδή της προσοχής. Αυτό δηλαδή σημαίνει πως ό,τι δεν βλέπουμε ή δεν θέλουμε να δούμε δεν είναι πρόβλημα; Δηλαδή μπορούμε να επιλέξουμε εμείς τι θα είναι πρόβλημα και τι όχι; Κι αν ναι γιατί παραπονιόμαστε συνεχώς για προβλήματα που δεν θα θέλαμε να υπάρχουν;

     Εγώ πάλι από την εμπειρία μου έχω καταλάβει ότι πρόβλημα είναι αυτό που δεν φαίνεται. Αυτό που κρύβεται καλά, που μπορείς, που θες να κρύψεις καλά. Αυτό ίσως είναι το επικίνδυνο παιχνίδι των προβλημάτων. Αν όμως δεχτούμε ότι δεν υφίσταται πρόβλημα χωρίς επίλυση τότε μήπως όσο αγνοούμε ένα πρόβλημα δεν είναι πρόβλημα κι αποτελεί πρόβλημα μόνο όταν το τοποθετήσουμε "μπροστά" προσπαθώντας να βρούμε λύση; Μηπως λοιπόν "τα προβλήματα" δεν είναι κάτι αρνητικό. Μηπως αρνητικά είναι τα "μη πορβληματα"; Αυτά που κρύβονται στην σκιά των υπολοίπων και αρνούνται πεισματικά να εμφανιστούν ή εμείς επιμένουμε πεισματικά να τα αγνοούμε; Και τελικά το πόσο σημαντικό είναι ένα πρόβλημα εξαρτάται από το πόσο πολύ καθυστερήσαμε να το θέσουμε "μπροστά"; 

      Τελικά μάλλον η ζωή είναι μικρή για να κρατάς πράγματα φυλλαγμένα και ίσως τα προβλήματα να πρέπει να υπάρχουν στη ζωή μας για να μάθουμε και να τα αντιμετωπίζουμε. Στο κάτω κάτω όλα θέμα συνήθειας  είναι και κυρίως θέλησης.

                                           Καλό σας βράδυ

και τα πάντα ανοιχτά!!